Özet
1860 yılında Mihail Obrenoviç’in II. kez Sırp başknezi olmasıyla Sırbistan’da Müslüman- Hristiyan gerginliği artmış ve 1862’de Belgrad Olayları patlak vermiştir. Sorunu çözmek için Kanlıca’da uluslar arası bir konferans toplanmış ve 12 maddelik Kanlıca Protokolü imzalanmıştır. Protokol maddelerince Sırbistan Müslümanlarının Sırbistan’dan çekilmeleri ve Osmanlı Devleti’nin Sırbistan’daki Sokol ve Uziçe kalelerini yıkması kararlaştırılmıştır. Belgrad, Fethülislam, Böğürdelen, Semendire, Sokol ve Uziçe Müslümanları Niş, Vidin, Şehirköy ve Bosna’ya göç ederken, Sokol ve Uziçe kaleleri de yıkılmıştır. Bu kalelerin yıkılmasını ve Müslümanların göçünü yeterli görmeyen Sırplar, Belgrad, Fethülislam, Böğürdelen, Semendire kalelerinin de kendilerine terkini istemişlerdir. Devrin şartları gereğince, 10 Nisan 1867’de bu kalelerin muhafızlığı Mihail Obrenoviç’e bırakılmış ve Türk askerleri de Sırbistan’dan ayrılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Osmanlı Devleti; Sırbistan; Sırp; Göç; Emlak
Bu makale 3152 kez okundu